‘เข้ม หัสวีร์’ หนีออกบ้าน 7 ปี ไม่ติดต่อแม่!@*…
หนีออกบ้าน 7 ปี ไม่ติดต่อแม่ ‘เข้ม หัสวีร์’ เป็นพระเอกช่องดัง แต่ใช้เงินวันละ 25 บ.
ตอนอายุ 18 ปี เรียนจบ ปวช.เข้ามาหางานทำที่กรุงเทพฯ ได้งานเป็นช่างเชื่อมเหล็ก แล้วไม่มีตังกินข้าว
ผมไม่ได้กินข้าว 3 วัน ไม่ได้คุยกับครอบครัว และตอนนั้นมีศักดิ์ศรีว่าจะไม่ขอใคร และตั้งแต่วันที่ออกมาทำงานก็ไม่ได้ติดต่อใคร
ในวันนั้นเราไม่มี ไม่ได้หันหน้าหาครอบครัว ผมเอาตัวเองออกมา พอมันถึงจุดนั้นผมรู้สึกว่ามันไม่ไหวแล้ว
เลยโทรหาแม่หลังจากที่ไม่ได้คุยกันมา 7 ปี ผมบอกแม่ไม่ไหวแล้ว ผมไม่ได้กินข้าวเลย
หลังจากที่คุยกับแม่ ผมรู้สึกวิ้ง สมองไม่ได้คิดอะไรเลย รู้แค่ว่าคงต้องตายแล้ว มันเย็นขึ้นเรื่อยๆ ในร่ายกายเรา ไม่ได้กินข้าว
มันโหยมากๆ ตอนนั้นแทบจะไม่มีความรู้สึกอะไรแล้ว นอกจากภาพทุกอย่างที่มันย้อนกลับเข้ามาในความรู้สึกเรา
พอได้คุยกับแม่ แม่ถามให้แม่กลับไปมั้ย แม่บอกให้ไปขอข้าวเขากินก่อน เอาชีวิตตัวเองให้รอดในวันนี้ก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะกลับเลย
ตอนนั้นตัวผมชามาก กำแพง ศักดิ์ศรีมันพังลง ไม่รู้อะไรที่ทำให้ผมตัดสินใจโทรหาแม่ เพราะผมพูดไม่ดี ทำไม่ดีกับแม่ในช่วงที่เราไม่ได้คุยกัน
ก็คงเป็นความตายที่เลือกให้ผมได้คุยกับแม่ ซึ่งคนแรกที่รู้ว่าผมจะตายคือคนแรกที่ผมเลือกไม่คุยกับเขาในวันนั้นก็คือแม่ ผมเลยรักแม่มาก
หลังจากนั้นผมจึงตั้งใจว่า สิ่งที่เคยขาดพอได้กลับมาก็ต้องดูแลให้ดีที่สุด พอได้เจอกันอีกครั้ง ผมสับสน ผมงงมาก
พอเจอกันผมก็ทำตัวไม่ถูก แต่ก็ก้มลงกราบและบอกขอโทษกับแม่ ร้องไห้พรั่งพรู จริงๆ ก็ร้องตั้งแต่ตอนที่คุยโทรศัพท์ครั้งแรกแล้ว
หลังจากนั้นเลยทำให้ผมรักแม่มาก แม่คือที่สุดในชีวิตผมแล้ว ผมเลยจะไม่ทำให้แม่ไม่สบายใจ ไม่เคยคิดฝันว่าจะได้เป็นพระเอกช่อง 7
มันห่างไกลมากกับการได้มาทำงานในวงการบันเทิง ผมไม่เคยคิดมาก่อน คือผมเรียนสายอาชีวะมา ตอนที่ถูกทาบทามเข้าวงการพอได้คุยกับแม่
ผมแค่มีความคิดว่าอยากจะทำงานที่สามารถหาตังมาดูแลครอบครัวได้ มีเดินแบบทุกอาทิตย์ รับเงิน 3-4 พัน แล้วเป็นงานที่ง่ายสำหรับผม เดินๆ จบ ไม่ต้องพูด
ถ้าอยากรู้อะไรต้องไปให้สุดก็ลองดูทำงานในวงการสักตั้งนึง ผิดถูกลองดู ลุยไป 1 ชีวิตเกิดมาครั้งนึงต้องรู้ให้หมด
